Ecologie van landbouw tot de bandenindustrie.
De aandacht voor milieu in de eenentwintigste eeuw heeft betrekking op verschillende aspecten in ons leven. Biologische landbouw is populair en elektronicafabrikanten maken apparaten die minder energie verbruiken. Tevens wordt bijvoorbeeld in de industrie door de Europese Unie strengere emissie-eisen opgelegd, moet de CO2-uitstoot lager en zien we steeds vaker elektrische voertuigen op de weg.
In deze context werd de bandenindustrie en hun producten, die een moeilijke en energie-intensieve productie vereisen en niet makkelijk te hergebruiken is, bijna gedwongen om milieuvriendelijke oplossingen te gebruiken. Een van deze geïntroduceerde oplossingen van het Europees Parlement was het verbod op het gebruik van aromatische oliën in de productie van banden geïntroduceerd door.
De meeste bandenfabrikanten twijfelen nog steeds over de nieuwe oplossingen.
Voor de meeste bandenfabrikanten was dat niet het moment om zich in te spannen voor een beter milieu. Deze merken, waaronder Nokian zagen veel eerder af van het gebruik van kankerverwekkende substanties, die eigenlijk als voordeel hebben dat ze de grip van de banden verbeteren. Bridgestone werkte toen al aan het gebruik van gerecycled rubber, en ingenieurs van Yokohama onderzochten de mogelijkheid van het gebruik van sinaasappelolie bij de productie van banden, die later deel uitmaakte van de technologie BluEarth van het Japanse concern.
Michelin liet zien hoe brandstof te besparen
Hoewel in veel reclamecampagnes van bandenfabrikanten in de laat twintigste eeuw de brandstofbesparende eigenschappen werden benoemd, wordt het jaar 1992 als echte doorbraak gezien in de zoektocht om "eco-friendly" te zijn.
Toen introduceerde Michelin een band genaamd Energy TM, die - volgens de verklaringen van de fabrikant - het mogelijk maakte om het brandstofverbruik met 200 ml per 100 kilometer te verminderen. Dit betekende een vermindering van koolstofdioxide met 4 gram per kilometer en een besparing voor de autogebruikers: in euro's betekent dit een besparing van 50 cent per 100 km. Alleen al in de eerste 15 jaar van de productie van deze eerste "groene band" in de geschiedenis hebben weggebruikers al 10 miljard liter brandstof bespaard en voorkomen dat 25 miljoen ton CO2 in de atmosfeer werd uitgestoten.
Het is vermeldenswaardig dat Michelin een pionier was die voor hun faciliteiten gebruik maakte van hernieuwbare energiebronnen, zoals wind, biomassa en zonne-energie. Bijvoorbeeld in de fabriek van industriële banden in Le Puy-en-Velay in Frankrijk werden meer dan 17 duizend zonnepanelen geplaatst, die 1200 huishoudens van elektriciteit kunnen voorzien.
Innovatieve banden dragen bij aan de vermindering van het brandstofverbruik.
De strijd om schonere lucht betekent voor de bandenfabrikanten extra werk om nieuwe rubbercomponenten uit te vinden, die niet alleen "eco" zijn, maar ook vergelijkbare of betere rijeigenschappen bieden. Dit gebeurde in het verleden ook toen silicium werd gebruikt in plaats van roet (bijvoorbeeld Goodyear verkrijgt deze stof uit rijstschillen) en toen het stalen vlechtwerk in de banden werd vervangen door een composiet variant.
Michelin kiest voor onderzoek om ecologisch rubber te verkrijgen uit biomassa: bio-butadieen, een alternatief voor de butadieen die gebruikt wordt bij de productie van synthetisch rubber. En Goodyear heeft voor het model GT3, dat in 2001 op de markt kwam, gebruik gemaakt van een mengsel waarin maïskorrels werden toegevoegd. Bridgestone en Pirelli experimenteerden met banden van natuurrubber onttrokken uit guayule, een plant die groeit op droge grond in o.a. Mexico en in het zuiden van de Verenigde Staten.
Een revolutionairder plan kan dat zijn van de laboratoria van Continental en het Duitse Instituut voor Moleculaire Biologie en Toegepaste Ecologie. Het idee is om het rubber, waarvan de industriële productie een slechte invloed heeft op het milieu in Afrika, Azië en Zuid-Amerika te vervangen met bijna dezelfde stof, maar verkregen uit de wortels van paardenbloemen. Het nieuwe rubber heeft al een naam - Taraxagum. Wat hierbij essentieel is, dat de paardenbloem dermate makkelijk groeit, dat dit zelfs mogelijk is op ongebruikte, braakliggende terreinen.
Taraxagum - een nieuw idee voor het beschermen van het milieu.
Versleten banden als grondstof
De verschuiving richting "groene productie" en "groene banden" is niet goedkoop voor de producenten, zelfs als het in deze strijd gaat over de beoogde besparingen van tijd, emissie en geld. Vertegenwoordigers van de grote concerns in de markt benadrukken dat de kwaliteit van de banden op verschillen de aspecten niet mag onderdoen voor de ecologische waarden. Daarom, naast een schonere productie en het verbeteren van de milieuvriendelijke eigenschappen van banden, blijft de uitdaging hoe versleten banden effectief te hergebruiken.
Alleen al in de Verenigde Staten worden jaarlijks 300 miljoen banden verbruikt.
Een van de pioniers in hergebruik in deze branche is het bedrijf Yokohama, dat het in 2006 lukte om geen afval te genereren tijdens de productie bij elke fabriek in het land. Dit betekent dat 100% van de materialen na productie (dus niet alleen rubber, maar ook papier, staal, hout of kunststof) in plaats van weggegooid, wordt hergebruikt in het productieproces of wordt omgezet in energie.
Bedrijven kiezen hernieuwbare energiebronnen
Een van de meest ambitieuze projecten van de afgelopen jaren, als het gaat om het beheer van gebruikte banden, werd in 2014 geïntroduceerd door Michelin. Het Franse bedrijf deed in samenwerking met de bedrijven CEA, Proteus en SDTech onderzoek naar de verwerking van oude banden tot een poeder, die kan worden gebruikt bij de productie van nieuwe high-performance banden, en - een tweede concept - onderzoek naar technologieën die het mogelijk maken om banden te transformeren naar alcohol. Deze alcohol zal dan op zijn beurt later weer gebruikt worden in de productie van biologisch rubber voor het project Bio Butterfly. De oplevering van dit project staat gepland voor 2022 en heeft een budget van 51 miljoen euro.
Ecologisch bewustzijn bij de consument zal van groot belang zijn voor de verdere ontwikkeling van het "eco-friendly" zijn in de bandenindustrie. De keuze voor bepaalde producten in het huishouden wordt vaak bepaald door de behoefte om geld te besparen. Daarom kiezen we bijvoorbeeld uit een breed aanbod van vaatwassers voor de meest energie-efficiënte, en moeten de eieren die we kopen van een biologische boerderij komen. Na verloop van tijd zal de voorkeur van autogebruikers wat betreft banden ook veranderen. De aankoop van banden zal een duidelijkere keuze worden over de financiële voordelen en de impact op het milieu. Deze trend wordt nu langzaam zichtbaar in de automarkt.
Een van de vele mogelijkheden om banden te hergebruiken.
Aan de andere kant zullen de bandenfabrikanten in verband met de ontwikkelingen in de auto-industrie geconfronteerd worden met een toenemende vraag naar grondstoffen die nodig zijn om de banden te produceren. Vandaar dus de toenemende aandacht voor nieuwe productietechnologieën, alternatieve energie, alternatieve grondstoffen en een meer efficiëntie.